Emissiereductie door de teelt van zeewier op restwater glastuibouw

Inleiding

Dit R&D samenwerkingsproject is het vervolg op de haalbaarheidsstudie uit 2015: “Emissiereductie door de teelt van zeewier op restwater glastuinbouwbedrijf”, MTHZH15001. Deze haalbaarheidsstudie heeft het benutten van reststromen van de glastuinbouw voor het telen van zeewier onderzocht.

Reststromen en Zeewier

Deze reststromen (o.a. drain en brijn van omgekeerde osmose) bevatten hoge zoutgehalten, die voor vruchtgroenteteelten in ongewenste hoge gehalten aanwezig zijn, maar voor de teelt van zeewier nuttig zijn. De belangstelling voor zeewier blijkt o.a. uit de site van Stichting Zeewierwijzer en vele andere publicaties. De verwachting is dat de consumptie van zeewier zal gaan toenemen.

Huidige Methoden van Zeewierteelt

De huidige methoden om zeewier te verkrijgen zijn:

• Oogsten van de natuurlijke groeiwijze
• Telen op zee aan boeien en touwen
• Telen onshore in bassins met doorstroming van zeewater

Duurzaamheid van Kassen

Zeewier telen in kassen op reststromen van de glastuinbouw belast de natuur niet, kan jaarrond worden geoogst, heeft geen emissie en biedt maximale voedselveiligheid. Uit de haalbaarheidsstudie blijkt dat de teelt in kassen op reststromen kansrijk is, maar om een betrouwbare leverancier van zeewier te worden, is het van cruciaal belang de teeltomstandigheden, waarbij het zeewier goed groeit, beter te leren kennen. De teelt is nu nog onvoorspelbaar.

Onderzoek naar Teeltomstandigheden

Om een betrouwbare zeewierleverancier te worden, moeten de juiste teeltomstandigheden worden vastgesteld en gewaarborgd. Er zal ook onderzoek worden gedaan naar:

• Het gehalte aan inhoudsstoffen, met name jodium
• De naoogstfase

Partners in het Project

Het R&D samenwerkingsproject betreft WestlandPeppers, [Aanvrager/Partner].