Ontwikkeling anti-stuifmiddel en ontwikkeling van een mechanisch aanbrengunit.

Inleiding

In Nederland bestaat een groot areaal uit akkerbouw, namelijk 529 duizend hectare. In diverse gebieden zoals de Veenkoloniën en de provincie Drenthe heeft men te maken met winderosie. In het geval van winderosie worden kleine bodemdeeltjes verplaatst als gevolg van de wind. Doordat deze bodemdeeltjes langs net ontkiemde planten razen, worden jonge planten door de snijdende werking van het stuivend zand beschadigd of geheel afgesneden. Hierdoor krijgt de akkerbouwer te maken met schade, wat zeer onwenselijk is.

Probleemstelling

Het consortium wil het voornoemde probleem graag oplossen. Voor de totstandkoming van de oplossing heeft het consortium twee hoofddoelen opgesteld:

1. Ontwikkeling van een nieuw anti-stuifmiddel
   De eerste hoofddoelstelling is het ontwikkelen van een receptuur van een nieuw anti-stuifmiddel. Het receptuur, op basis van biologische en circulaire grondstoffen, zal in samenwerking met een externe deskundige ontwikkeld gaan worden. Het nieuwe anti-stuifmiddel zal als werking moeten hebben dat de toplaag van de bodem van de akkers niet meer zal verstuiven, dat de gewassen niet meer beschadigen en dat het anti-stuifmiddel uiteindelijk biologisch wordt afgebroken.

2. Ontwikkeling van een mechanisch aanbrengunit
   De tweede hoofddoelstelling die het consortium heeft gesteld, is de ontwikkeling van een zelfrijdend mechanisch landbouwwerktuig dat het anti-stuifmiddel moet gaan verspreiden over de landerijen/gewassen. De mechanische unit moet beschikken over verstelbare assen en sectieafsluiting zodat de unit multifunctioneel kan worden ingezet.